نامه دوم
سلام آلفرد عزیز!
دیشب خواب دیدم گیسوهای بلندم که به خاطر شما تا الان نگهشان داشته ام به ناشیانه ترین حالت ممکن کوتاه شده بودند. آنقدر زار زدم که شاید بشود زمان را به عقب برگرداند و دوباره آن ها را داشته باشم ولی افسوس فاییده ای نداشت! میدانم برای برگرداندن شما هم گریه کردن هیچ فاییده ای نخواهد داشت!
اما تعبیر خوابم چیز خوبی است! نشان دهنده ی پایان غم و غصه هام باشد شاید اگر خواب زن چپ نباشد!
امیدوارم پایان همه غم و غصه هایم شما باشی.
امروز تصمیم گرفتم به ازای هرروزی که شما را ندارم یکی از استیکرهای قلب روی لب تابم را بکنم تا دیگر رنگی رنگی و شاد نباشد. تا اطلاع ثانوی هیچ کس حق ندارد بدون شما شاد باشد و شادی کند!
البته صبح که بیدار شدم رفتم روی ترازو و دیدم در این چند روز اخیر به خاطر اندوه نداشتن شما و اشتهای کم برای غذا خوردن و در حالت چمچاره بودن 4 کیلو از وزن خود را از دست داده ام! دروغ چرا دلم میخاهد شما برنگردید تا من تمام اضافه وزن خود را کیلو به کیلو از دست بدم و به وزن ایده آل برسم! اما بهرحال داشتن شما بهتر از داشتن وزن ایده آل است! از طرفی داشتن وزن ایده آل هم چیز کمی نیست!
خلاصه که نمیدانم در این دووراهی بزرگ شما را از خدا بخواهم یا وزن ایده آل را!
لطفا در پاسخ به این نامه تعجیل بفرمایید و من دلخسته را از بند غصه برهانید!
همچنین اگر ممکن است چند کتاب خوب به من معرفی کنید تا در این ایام تلخ اوقات خود را بهتر سپری کنم
از شما کمال تشکر را دارم که نامه های من را میخوانید و اگر پاسخی نیز برای بنده بنویسید کمال تشکرم بیشتر خواهد شد
دوست دار شما
الف میم
